پوست گردو دارای خاصیت قابض بوده و به دو صورت خارجی و داخلی(خوراکی) مصرف می شود. مصرف خارجی آن، به صورت دم کرده، پماد، ضماد و یا مرهم می باشد که دارای خاصیت التیام زخم، تسکین اگزما و عفونت های چرکی پوست است.
مصرف خوراکی آن، دارای خاصیت ضد اسهال می باشد.
اسانس برگ و ماده ی ژوگلون، دارای خاصیت ضد قارچ هستند.
در طب عوام، از برگ گردو به عنوان ضد کرم و تصفیه کننده ی خون استفاده می کنند.
یکی دیگر از خواص برگ گردو، کاهش قند خون به مقدار کم است.