صبح روز تعطيل آخر هفته برنامه سفر به گروير را داشتيم و اين برنامه گروهي نيز قبلا هماهنگ شده بود. بازهم نقطه تلاقي ايستگاه قطار شهر بود، اما اين بار به توسط اتوبوسي كه برايمان رزرو كرده بودند راهي جاده شديم. گروير يكي از ديدني ترين مناطق توريستي سوئيس است كه در همان ايالت فريبورگ قرار دارد. دهكده قديمي آن به همراه قلعه بزرگش يادآور اروپا در قرن هاي 16 و 17 است.

با اتوبوس ابتدا پا به ورودي دهكده گذاشتيم. جايي كه مملو از توريست بود  و البته در مدخل آن ماشين ها توقف مي نمودند. در ابتداي دهكده چشم انداز فوق العاده اي از كوه، دره  و دشت هاي سرسبز به همراه چراگاه گله وجود داشت كه وصف آن دشوار است. ابتكار جالب آنجا تعبيه تابلوي توخالي بزرگي به ابعاد 3 در 2 متر بود، بطوريكه اگز پشت آن مي ايستاديد، يكي از زيباترين پوسترهاي ممكن را مي شد عكس گرفت.

خانه هاي قديمي دهكده اكنون به رستوران، كافه و يا فروشگاههايي كه صنايع دستي را عرضه مي كردند تبديل شده بود، انواع پنيرهاي سوئيسي كه انگار برندهاي خاصي از آن در آن منطقه شهرت جهاني داشت نيز براي فروش عرضه شده بود. سنگ فرش هاي قديمي و كوچه هاي تنگ و باريك شيب دار را پيموديم تا به ورودي قلعه آن با قدمتي بيش از 500 سال رسيديم. اين قلعه در بالاي كوه و با بهره گيري از موانع طبيعي به دژي مستحكم تبديل شده بود. ورودي آن با دربي معلق و متحرك امكان وارد شدن را مهيا مي ساخت و داخل آن از محوطه داخلي كه با نقش و نگارهاي زيبايي بر روي ديوار تشكيل مي شد آغاز و نهايتا با راهنمايي متصدي مربوط وارد ساختمان اصلي شديم. اجاق هاي شومينه اي زيبا، ديگ هاي سياه، و در مجموع اثاثه قديمي همه و همه به شكلي زيبا تزئين شده بود. اما اتاق ها داراي معماري بود كه پنجره هاي كوچك آن قادر نبودند نور زيادي را به داخل راه دهند. شايد اين تفاوت معماري شرقي به دليل آفتاب زياد و معماري غربي به جهت سرماي زمستان طولاني است.

در سالن اصلي كه نقش و نگارهاي زيبايي هم داشت، ميزي بزرگ مشابه آنچه در فيلم هاي قرون وسطايي مشاهده مي شد قرار داشت . البته راهنماي قلعه بسيار اصرار داشت كه از فلش دوربين استفاده نكنيم و چندين بار هم تذكر داد. حق دست زدن هم نداشتيم.

تابلوهاي زيباي نقاشي شده، به همراه ادوات جنگي ديوارهاي قلعه را مزين كرده بود.  در اتاق بالايي پنجره هاي مشبك رنگي وجود داشت كه نهايتا با تراسي كوچك به منظره پشت ساختمان كه چشم انداز كوه و چمنزار را از بالا متصور مي ساخت مي رسيد. در داخل محوطه حياط گل كاري زيبايي به شكل هندسي وجود داشت كه بعيد به نظر مي رسد كه به زمان گذشته مربوط شود.

با اتمام بازديد قلعه سوار بر اتوبوس اين بار به مقصد كوه هاي گروير حركت كرديم. با گذر از پيچ و خم جاده هاي تنگ و باريك كوهستاني آلپ به دامنه كوه اصلي كه يجورايي نماد زيبايي كوه هاي سوئيس هم مي باشد رسيديم.

در آنجا با پرداخت حدود 20 فرانك بليط ماشين ريلي را خريديم كه به نوعي با ريل و كابل هاي قوي، واگن را به وسط هاي كوه مي رساند. با پياده شدن از واگن با چشم اندازي شگرف مواجه شديم كه بهترين فضا براي مشاهده قله زيبا و دشت سرسبز را فراهم مي نمود. البته بايد به اين ها هواي مطبوع  و نسيم خنك را هم اضافه كرد كه انسان را به وجد مي آورد.

از آنجا بار ديگر به سمت جايي هدايت شديم كه اينبار بايد سوار بر واگن به سمت قله مي رفتيم. واگن كوچك با مساحت 10 تا 15 متري ، حدود 30 تا 35 نفر را در خود جا داد و اين شد كه در حاليكه در آسمان معلق بوديم از بين ابرها به توسط كابل كششي و با سرعتي مورچه اي به سمت بالاي قله حركت نموديم.

در بالاي قله كه فضايي كمتر از 800 تا 1000متر مربع رو داشت رستوران كوچك 2 طبقه ساخته بودند و صدها نفر در داخل و خارج اين رستوران كوچيك حضور داشتند. در داخل رستوران صفي براي خريد غذا تشكيل شده بود و تقريبا اكثر ميزهاي رستوران كه داخل و خارج آن قرار داشت پرشده بود. در بيرون رستوران چند نفري ساز به همراه داشتند و گهگاهي با نواختن آن فضايي مفرح ايجاد مي كردند.  اما هيچكدام از اين ها را نمي توان با چشم انداز زيباي بالاي قله و تماشاي مناظر اطراف مقايسه كرد. به واقع انگار بر روي بهشت قدم نهاده بودم.

عصر در هنگام بازگشت، عمده افراد از مسير جاده باريك كوهستاني و با كوهپيمايي به مدت حدود 2 ساعت، طي طريق مي پيمودند، در واقع هواي مفرح و مسير زيباي كوهستاني موجب شده بود تا اين مسير كوهستاني مملو از جمعيتي شود كه آخر هفته خود را  به اين تفرجگاه زيبا آمده بودند. البته امكان سوار شدن بر واگن كابلي هم وجود داشت كه بطور مستقيم ما را به پايين كوه مي رساند.

در بيرون رستوران فردي با نيمي از قرص پنير كيكي بزرگ و حرارت دادن از زير معجوني از پنير آب شده درست مي كرد كه فوق العاده خوشمزه بود. در واقع كاسه اي از سس پنير آماده مي شد كه  سيب زميني يا نان را به آن آغشته نمود و صرف مي كردند و البته مشتريان بسياري هم داشت.

در اينجا بازهم ساعتي رو به تفرج پرداختيم و نهايتا با اتوبوس به فريبورگ برگشتيم.

شب هاي سوئيس به خصوص در روزهاي تعطيلي بسيار جالب هستش، بيشتر مردم بيرن مي يان و در پارك ها و ساير اماكن رفاهي قدم مي زنند. رستوران و كافه ها هم مملو از آدم مي شه و نواي موسيقي زنده  در همه جا طنين مي اندازه. جالب آنكه امنيت سوئيس هم مثال زدني هستش، چراكه حتي 11 و 12 شب هم  تو شهرهاي كوچيك همه جا امن و امانه و شما چندان نگران بيرون رفتن در خيابون نيستيد.

ادامه دارد ...

اينم لينك پي دي اف متن كامل با عكس ها :

http://wdl.persiangig.com/pages/download/?dl=http://sheida59.persiangig.com/document/Swiss%20Guroyer%202010.pdf