زمان اجرا: ۲۳ تا ۲۶ تيرماه ۹۰

ذخيره گاه زيستكره ارسباران (Arasbaran) در استان آذربايجان شرقي و در حدفاصل شهرستان هاي كليبر و جلفا، در حاشيه جنوبي رود مرزي ارس واقع شده است...

وسعت ذخيره گاه زيست كره ارسباران حدود ۸۱هزار هكتار، و ارتفاع آن از سطح دريا در نقاط مختلف بين ۲۵۶ تا ۲۸۹۶متر مي باشد...

شروع حركت ما از ايستگاه راه آهن تبريز بود با جمعي از اعضاي انجمن يوزپلنگ ايراني...

لحظه غروب خورشيد در اولين ساعات ورود به منطقه...

و آسماني كه در هر لحظه به گونه اي دلربايي مي كند...

جايي كه زمين و آسمان به هم گره مي خورند...

در ذخيره گاه زيست كره ارسباران چند پاسگاه محيط باني ديده مي شود كه پاسگاه محيط باني عباس آباد در يكي از بهترين مكان هاي منطقه ارسباران واقع شده است...

در منطقه آينالي محوطه اي فنس كشي شده كه مخصوص نگهداري مرال ها مي باشد...

فكرش رو بكنيد: در حال و هواي خود در حال قدم زدن وسط جنگل و دشت باشي كه به يك باره يك گوزن قرمز با شاخ هاي بزرگ و زيبا از كنارت ترسان و هراسان فرار كنه!!!

توضيحات محيط بانان در مورد وضعيت فعلي ارسباران و بيان مشاهدات ايشان از حيات وحش منطقه...

دنيا دنيا آرامش...

تنوع گياهي و جانوري در ارسباران بسيار بسيار زياد است به طوري كه در يك فضاي بسيار كوچك در پيش پاي خود، ده ها گونه مختلف را مي توان ديد...

يكي از تفرجگاه هاي ارسباران، روستاي آينالي يا آينالو مي باشد كه در ميان منطقه جنگلي ارسباران واقع شده است...

در جايي خواندم كه منطقه آينالو طبق اعلام يونسكو (!) خوش آب و هواترين منطقه ايران است. (قلعه آهويي در دوردست ديده مي شود.)

كاروان شادي عروسي آذربايجاني كه عروس و داماد را همراهي مي كنند...

جاده اي كه از ميان جنگل هاي ارسباران گذر مي كند...

زنبورداري يكي از شغل هاي رايج در اين منطقه پوشيده از گل و گياه است و كندوهاي عسل در گوشه گوشه مسير ديده مي شود...

هميشه تصورم از ارسباران يك منطقه كاملا بكر و دست نخورده بود كه وقتي وارد آن مي شوي ديگر اثري از انسان ها و ماشين هايشان نمي بيني!

هر چند با وجود روستاهاي فراوان در ارسباران و گذر جاده از ميان اين منطقه، باز هم طبيعت بكر و زيبا را مي توان ديد...

مهرباني مردم در جاي جاي اين سرزمين پايان ناپذير است. پيرمرد باصفاي نگهبان ماشين هاي راه سازي ما را به استكاني چاي دعوت مي كند...

هر چه كه از كليبر به سمت رود ارس نزديك مي شويم ارتفاع ما از سطح دريا كمتر مي شود و هوا گرمتر و شرجي تر مي شود...

هم چنين با كم شدن ارتفاع، پوشش جنگلي پراكنده تر مي شود و كوه هاي بلند و سر سبز جاي خود را به دشت هاي باز و وسيع مي دهد...

قبرستاني قديمي در نزديكي روستاي وينق ارسباران...

جاده اي كه درست از وسط منطقه حفاظت شده داراغزي ارسباران مي گذرد و در مورد مزايا و مخاطرات آن بحث هاي زيادي وجود دارد...

عبور از وسط منطقه و قطع راه ارتباطي حيوانات در دو طرف زيستگاه، و هم چنين دسترسي ساده تر شكارچيان يك عيب بزرگ است و در عوض صرفه جويي در هزينه هاي رفت و آمد و كاهش مصرف سوخت و... اثرات مفيد زيست محيطي است. اما واقعيت اين است كه به هيچ كدام در حد اعتدال توجه نمي شود!

محمد وحيدشاد در اين رابطه طرح جالبي را در درست بررسي دارد كه اميدوارم با كمك بچه هاي انجمن يوزپلنگ ايراني به نتيجه برسد...

آقاي مرتضي ايران فرد از محيط بانان علاقمند و زحمت كش پاسگاه داراغزي...

گاوميش هاي حاشيه رود ارس...

پيمايش حاشيه رودخانه كليبر چاي كه در نهايت به رود ارس مي ريزد...

حاشيه رود ارس در نزديكي سد خدا آفرين...

بچه لاك پشت پير...!

جاده هاي پيچ در پيچ و خلوت...

و فضايي كه شما را ديوانه مي كند...

و يك شب ميهمان خانه باصفا و خانواده مهمان نواز يكي از اعضاي دوست داشتني انجمن يوزپلنگ ايراني بوديم در روستاي هجران دوست كليبر... ممنونيم آقا رضا

چه لذتي داشت هم كلامي با مردمان روستا...

و بوسه بر دستان زحمت كششان و هم گام شدن با آن ها...

يكي از جذاب ترين قسمت هاي سفر ما، گشت شبانه در منطقه داراغزي ارسباران بود و مشاهده يك خرس به همراه توله اش كه براي خوردن آب به كنار رودخانه آمده بودند اين ضيافت را كامل كرد. و به يادماندني ترين تصوير: كل و بزها بر فراز ديواره هاي بلند كوه هاي ارسباران در شبي مهتابي...

عمارت تومانيانس مربوط به دوره قاجار در روستاي وينق كه قدمتي بيش از۱۰۰ سال دارد...

اين هم يه رد پاي شسته رفته و تر و تميز از سگ رهگذر...

لك لك در حال پرواز بر فراز رود ارس...

بدرووود ارسباران زيبا...