همونطور که در مطالب قبلی نوشته بودیم، در سفر اخیرمون به اروپا قسمت اصلی سفرمون با قطار و بر پایه Eurail Global Pass بود. در این پست توضیحاتی در خصوص این Pass و مزایا و معایب آن خواهیم نوشت. Pass نوعی Voucher است که به خریداران امکانات خاصی رو اعطا میکنه. در مورد قطارهای اروپایی انواع مختلف Pass وجود داره که بیشترشون به مسافرین خارج از اتحادیه اروپا فروخته میشه. یک از نوع از Pass ها Global Pass نامیده میشه که ما پانزده روزه آن رو خریده بودیم و این Pass به مسافر اجازه میده در طول پانزده روز متوالی در داخل 28 کشوری که شامل طرح است با خرید بلیط تخفیف دار (که عملا Reservation نامیده میشه) به تعداد نامحدود از قطار استفاده کنه.
Global Pass معمولا بصورت درجه یک ارائه میشه و نوع درجه دو فقط برای افراد 12 تا 26 فروخته میشه. چون من و همسرم کل مسیر رو با هم سفر میکردیم و تخفیف 15% برای گروههای دو نفره (Saver 2) اعمال میشد با پرداخت 457 یورو به ازای هر نفر Global Pass پانزده روزه خرید کردیم. برنامه سفر رو هم طوری تنظیم کردیم که از شهری که با هواپیما به آن وارد میشیم (برلین) تا شهری که با هواپیما از آن خارج میشیم (پاریس) دقیقا 15 شبانه روز فرصت مسافرت با قطار داشته باشیم و از آخرین قطره پولی که دادیم استفاده کنیم!
توی ستون سوم از جدول پایین، قیمت بلیط تخفیف دار هر مسیر رو که در سفر اخیرمون استفاده کردیم نشان دادیم. ستون دوم هم قیمت بلیط معمولی رو که همون روزها چک کرده بودیم نشان میده. البته برای مسیر طولانی و شبانه وین-ونیز سرویس درجه یک شامل هتل قطار دو نفره یا Sleeping Wagen هست در حالی که سرویس درجه دو فقط بصورت صندلی معمولی فروخته میشه و باید 12 ساعت رو نشسته تحمل کنید. با توجه به اینکه برای خود Pass حدود 457 یورو پرداخت کرده بودیم، با یه حساب سر انگشتی معلوم میشه که تا اینجای کار استفاده از Pass درجه یک برای هر نفر حدود 37 یورو گرونتر از بلیط عادی دزجه دو در میاد. (عجله نکنید و بقیه مطلب رو داشته باشید)  

شاید در مقایسه با برخی گزینه ها مانند اتوبوس بین شهری این نوع خرید مقرون به صرفه به نظر نرسه، ولی بعضی مزایا ما رو ترغیب به استقاده از این روش کرد. مثل: تخفیف بالا در خرید بلیط اصلی، استفاده از واگن درجه یک (صندلی راحت تر، ازدحام کمتر، جای چمدان بیشتر و حتی پذیرایی هر چند مختصر)، رایگان بودن قطارهای محلی (از فلورانس تا پیزا رو مجانی رفتیم) و یا حتی قطار رایگان داخلی کشور گرونی مثل سوییس (اینجا هم از زوریخ تا لوسرن رو رایگان رفتیم و برگشتیم) و همچنین رایگان بودن کروز دریاچه ها (کروز دریاچه زوریخ رو استفاده کردیم) و مهمتر از همه اینها گشت گرون قیمت 96 فرانکی (کروز، قطار، دو نوع تله کابین) در لوسرن که توی پست تصاویر این شهر نوشتیم و 50% تخفیف گرفتیم. با این حساب نفری حدود 100 یورو از تخفیفات وصول کردیم. تازه اگه فرصت داشتیم میتونستیم برخی شهرهای سوئیس مثل برن و ژنو رو هم رایگان بریم. ضمنا لذتی که از دیدن مسیرهای سر سبز بین سهرها داشتیم رو با ان جمع زدیم. با توجه به اینکه هتلهایی که رزرو کرده بودیم اکثرا در فاصله پیاده تا راه آهن شهرها بود، صرفه جویی وقت و هزینه رو هم تجربه کردیم و به این نتیجه رسیدیم که اگه عمری باقی باشه این نوع سفر رو باز تکرار کنیم.

نکات مهمی هم هست که در استفاده این نوع Pass حتما باید دقت بشه:
اول اینکه در اولین ایستگاهی که سوار قطار میشید باید Pass رو با نشان دادن پاسپورتها مهر کنید. (مهر آبی رنگ عکس بالا که در HBF برلین روی Pass ما زده شد) اینکار مستلزم ایستادن در صف طولانی باجه های بلیط هست و کمی باید زودتر در ایستگاه راه آهن حاضر بشید.
دوم اینکه با گم شدن Pass و بلیط، دستتون از دنیا و آخرت کوتاه میشه! و هیچ راهی برای صدور بلیط المثنی وجود نداره. تو این حالت که امیدوارم برای هیچکس اتفاق نیافته مجبور به خرید بلیط جدید هستید. پس هوای این برگه ها رو مثل برخی مدارک مانند پاسپورت حسابی داشته باشید.
و مورد آخر این که چون توی این نوع خرید نام کشور شما هم روی Pass درج میشه، ممکنه موقع کنترل بلیط به شما گیر داده بشه. البته روی خوشی هم این وضعیت داره که برای ما اتفاق افتاد. وقتی از میلان به زوریخ میرفتیم مسئول کنترل بلیط با این جمله نوازشمون داد: “خیلی وقته که دوست دارم کشور شما رو ببینم!”

Global Pass پانزده روزه

اگه گذرتون توی قطار مسیر آلپ افتاد رستوران رو حتما یاد کنید
(قیمتها در ستون سمت چپ به فرانک و در ستون سمت راست به یورو)

وقتی این مناظر رو از پنجره قطار میبینی با خودت میگی “دوباره برمیگردم”، اما…