تاريخ صعود: ۴و۵ تيرماه ۸۹
قله حوض دال به ارتفاع ۴۳۶۰متر معروف ترين قله دنا مي باشد...
يكي از مسير هاي دسترسي به دنا و اصلي ترين مسير صعود قله حوض دال، شهر سي سخت مي باشد. شهر سي سخت از شهرهاي استان كهگيلويه و بويراحمد و در ۴۰ كيلومتري شمال غرب ياسوج است. سي سخت مركز شهرستان دناست و همانطور كه مشخص است نام شهرستان تحت تاثير مستقيم كوهستان زيباي دنا مي باشد. اين تاثير را در زندگي مردم هم به خوبي مي توان ديد به گونه اي كه مردم منطقه تعصب ويژه اي نسبت به دنا دارند...
يكي از گردشگاه هاي سي سخت چشمه ميشي مي باشد كه در نزديكي آن كوه گل و درياچه كوه گل واقع شده است...
وجه تسميه سي سخت به گذشته هاي دور و زمان كيخسرو بر مي گردد. در دانشنامه آزاد ويكي پديا در مورد نام سي سخت و وجه تسميه گردنه بيژن كه در نزديكي سي سخت واقع شده، اين گونه آمده است:
" در زماني كه كيخسرو پادشاه كياني ايران به همراه 30 تن از پهلوانان خود از جمله بيژن از راه تل خسرو كه قبل از شهر ياسوج و تقريبا در 4 كيلومتري ياسوج واقع شده، به يكي از روستاهاي فعلي سي سخت به نام "كوخدان" كه در قديم" كومه دان" مشهور بوده، مي رسند، شب را در آنجا توقف كرده و صبح روز بعد پس از عبور از سي سخت كيخسرو از يارانش جدا مي شود. ياران كيخسرو در گردنه 4000 متري دچار برف و سرما گرديده و براثر برف و سرما و كولاك از بين مي روند.به همين دليل اين گردنه را به ياد بيژن پهلوان نامي لشكر كيخسرو، بيژن و اين ديار را سي سخت ناميدند، يعني جايي كه 30 مرد سخت از سرما و كولاك برف از دنيا رفته اند.از طرفي آثار سفالي تمدن هاي قديمي در حفاري هاي اين شهر به وفور يافت شده است."
وجه تسميه حوض دال:
دال نام پرنده اي است بومي ايران كه يكي از زيستگاه هاي آن كوه هاي دنا در كهگيلويه و بويراحمد مي باشد. كمي پايين تر از قله منطقه اي وسيع و حوض مانندي وجود دارد كه گفته مي شود در گذشته هاي دورتر دال ها در آن زندگي مي كرده اند و نام حوض دال نيز از همين جا آمده است.
هيئت كوهنوردي شهرستان دنا در شهر سي سخت امكانات خوبي را در قالب خانه كوهنوردان فراهم آورده است و كوهنورداني كه از راه هاي دور براي صعود دنا مي آيند بيشترين بهره را از خانه كوهنوردان سي سخت مي برند...
از مبدا صعود در ارتفاع ۲۶۰۰ متري تا پناهگاه حوض دال دنا ۴ تا ۵ ساعت راه پيش رو داريد. بيشتر مسير با شيب نسبتا زياد و البته يكنواخت همراه است...
شروع حركت گروه در حركتي يكنواخت و نظمي كم نظير...
پديده زشت اين روزهاي كوه هاي ايران معروف به ونداليسم كوهستان در دنا آزاردهنده بود. به خصوص اين كه هنوز رنگ اسپري كوهنوردان(!) لنگرودي و فارساني خشك نشده بود كه ما از كنار آن گذشتيم...
در هنگام صعود ما دو گروه بزرگ از كوهنوردان (كوهنوردان همدان و كوهنوردان كانون وكلاي كشور از همه شهرهاي ايران آمده بودند) را ديديم كه در حال فرود بودند و تقريبا با همه آن ها (حدود ۲۰۰ نفر) سلام و احوالپرسي كرديم!!!
البته بعد از ملاقات دوستان يه ۲۰ دقيقه اي استراحت كرديم تا انرژي دوباره بگيريم!
طراحي زيباي پروردگار...
يك پناهگاه و يك جانپناه در ارتفاع ۳۷۰۰متري با گنجايش ۴۰ تا ۵۰ نفر واقع شده است كه در فصل صعود و روزهاي تعطيل خيلي سريع ظرفيت آن ها تكميل مي شود...
قله حوض دال از پناهگاه ديده مي شود و تا قله ۲ تا ۳ ساعت شيب ملايم را روبرو خواهيد داشت...
بدون شك مناظر قله هاي دنا از روي قله حوض دال ديدني بود اما گرد و غبار مانع ديدن كامل اين مناظر شد. با قرار گرفتن بر روي يال منتهي به حوض دال، قله هاي دنا به يكباره خودنمايي مي كنند. دورترين قله اي كه به سختي در عكس زير ديده مي شود قله پازن پير مي باشد كه به K2 ايران شهرت دارد...
بلندترين قله دنا به نام بيژن ۳ يا قاش مستان به ارتفاع ۴۴۵۰ متر در غرب حوض دال ديده مي شود. نزديكترين مسير صعود به قله قاش مستان از روستاي خفر و آبشار خفر مي باشد...
هر چند من توي برنامه ها عادت ندارم از موبايل استفاده كنم و معمولا گوشيم در طول برنامه خاموشه اما روي قله وقتي از بچه ها شنيدم آنتن داريم فرصت رو غنيمت دونستم و با تبريك روز پدر شادي صعودم رو با پدر عزيزم تقسيم كردم...
مسير بازگشت را از دره اي به نام دره بزكش انتخاب كرديم. دره اي طولاني با شيب زياد كه فرود از آن با وجود كوله هاي سنگين ما حدود ۵ ساعت زمان برد...
با توجه به اين كه زماني خيلي كمتر از اين ميزان را براي فرود از دره پيش بيني كرده بوديم و در گرماي شديد ظهر در منطقه بوديم، با بي آبي مواجه شديم و وقتي به چشمه پايين دره رسيديم سر از پا نمي شناختيم. از معدود جاهايي بود كه بچه ها داوطلبانه و ملتمسانه تقاضاي خيس شدن مي كردند...
راستي در نزديكي دره بزكش يه يال بود به نام يال يابو سقط كرده (!) كه سوژه اي بود براي خودش. در كوهستان هيچ نامگذاري بي حكمت نيست...
راهنماي ما در اين برنامه محمد هادي عزيز از كوهنوردان شيرازي بود كه رسما ما رو شرمنده خودش كرد. تسلط به منطقه، صبر و بردباري، تواضع و خوشرويي و خونگرمي ويژه شيرازي ها همه و همه باعث شد تا تك تك ما از رفتار اين جوان ايراني چيزهاي زيادي ياد بگيريم. ممنونم ازت رفيق...
در راه بازگشت از دنا يك برنامه يك روزه هم داشتيم به نام آبشار آب ملخ كه فوق العاده بود. در اولين فرصت گزارش آب ملخ به يادموندني رو آپ مي كنم