عكس پانوراماي دشت هويج، قله آتشكوه، قله ريزان، قله پرسون و قله ساكا... (بر روي عكس كليك كنيد)
توضيح عكس: دشت هويج در وسط عكس ديده مي شود. سمت چپ قله پرسون است. كوهنوردان بر روي قله ريزان ايستاده اند. قله آتشكوه بلندتري قله منطقه در سمت راست عكس ديده مي شود. و قله ساكا در سمت چپ قله آتشكوه و نزديك تر به دشت هويج ديده مي شود.
تاريخ اجرا: ۲و۳ ارديبهشت ماه ۸۹
شروع حركت از روستاي افجه لواسانات...
مسير دسترسي به دشت هويج: تهران، لواسانات، روستاي افجه و با يك ساعت كوهپيمايي سبك به دشتي وسيع مي رسيم كه دشت هويج نام دارد.
علت نام گذاري دشت هويج به گفته بوميان منطقه به اين دليل بوده كه در گذشته هاي دورتر در اين دشت، هويج كشت مي كرده اند!
طبيعت بهاري دشت هويج و روستاي افجه
از روستاي افجه تا دشت هويج جاده اي وجود دارد كه فقط ماشين هاي دو ديفرانسيل قادر به عبور از آن هستند. ورودي دشت هويج را با سنگ هاي بزرگ بسته اند تا مانع ورود ماشين به دشت شوند. راستي اگر اين سنگ ها نبود با ماشين وارد دشت ميشديم؟! اگر پاي ماشين ها به دشت هويج باز شود ديگر دشتي باقي خواهد ماند؟
قلل آتشكوه، ريزان، پرسون و ساكا معروف ترين قلل مشرف به دشت هويج مي باشد...
برنامه پيش بيني شده گروه كوهنوردي مهر كه من در اين برنامه افتخار داشتم مهمانشان باشم، صعود به قله آتشكوه بود. براي صعود مستقيم به قله آتشكوه مي توان از غرب دشت هويج و با عبور از كنار آبشار هاي چند قلوي بسيار زيبا مسير را دنبال كرد...
نماي قله آتشكوه از روي قله ريزان
اما طبق نظر سرپرست برنامه (محمد شاكري عزيز) مقرر شد ابتدا قله ريزان را صعود كنيم و پس از آن به روي يال غربي به سمت قله آتشكوه برويم.
ساعت ۷:۱۵ حركت از دشت هويج آغاز شد و گروه ۱۶ نفره ما با گام هايي استوار به سمت قله ريزان به راه افتاد...
در قسمت هايي از مسير بايد دست به سنگ ميشدي كه البته چندان جدي نبود...
كفش دوزك ها كوهنورد ترين كوهنوردان دنيا هستند چرا كه در اغلب كوه ها ديده مي شوند...
كم كم كه به ارتفاعات بالاتر مي رسي ديو سپيد زيبارو خودنمايي مي كند... اما گويا امسال دماوند با من سر سازش ندارد... هر بار كه به سمتش مي روم چهره در ابرها كشيده و رخ پنهان مي كند... عكس زير نماي قله دماوند از روي قله ريزان است!!!
ساعت ۱۰:۴۵ روي قله ريزان بوديم...
از روي قله ريزان مسير صعود آتشكوه بررسي شد. به دليل وجود شيب زياد و ظاهرا بهمن گير بودن مسير، سرپرست برنامه را تغيير داد و مقرر شد يال شرقي را به سمت قله پرسون ادامه دهيم. به همين منظور گروه به دو دسته تقسيم شد و عده اي به سمت دشت راهي شدند و بقيه به سمت قله پرسون...
در مسير حركت به سمت قله پرسون در چندين مرحله سرهاي اساسي خورديم و حالي برديم...
در ساعت ۱۳ در حالي كه در نزديكي قله پرسون بوديم باران شديدي شروع به بارش كرد و به دليل احتمال رعد و برق و از طرفي بازگشت بخشي از تيم به دشت و نگراني از وضعيت آن ها، سرپرست برنامه دستور بازگشت صادر كرد. (اينجا از اون جاهايي بود كه بايد تبعيت از دستور سرپرست رو تمرين مي كرديم. فكرش رو بكنيد در چند قدمي قله باشي و هنوز انرژي و توان رفتن باشه اما دستور برگشت صادر بشه. سخت تر وقتيه كه ببيني از روي قله سرسره اي ايمن به ارتفاع حدود ۲۰۰ متر مهياست كه خودت رو روي اون رها كني 
)
برعكس قله ريزان كه به جز گروه ما و ۲ نفر از كوهنوردان لواسان، اون روز كسي به سمتش راهي نشده بود، قله پرسون حسابي شلوغ بود و چندين گروه با تعداد نفرات زياد موفق به فتح قله شده بودند و در راه بازگشت با ما هم گام شدند. يكي از اين گروه ها دوستان هميشگي خودم در گروه البرز سابق بودند كه طي يك برنامه يك روزه قله پرسون رو صعود كرده بودند. (تبريك رفقا 
)
قرار بود به مناسبت روز جهاني زمين برنامه پاكسازي دشت هويج را داشته باشيم كه بارش شديد باران مانع اجراي كامل اين برنامه شد ولي چند تن از هم نوردان به صورت شخصي در راه بازگشت اين كار را انجام دادند...
بلندي دشت هويج از سطح دريا: ۲۶۹۴ متر
ارتفاع قله ساكا: ۳۳۲۵ متر
ارتفاع قله پرسون: ۳۳۰۰ متر
ارتفاع قله ريزان: ۳۵۸۰ متر
ارتفاع قله آتشكوه: ۳۷۰۰ متر